Teologowie duchowości

Baldwin z Exeter (+1190)

Opat Ford (pd. Anglia) i autor traktatów duchowych: O miłości do Boga, Pokoju w Chrystusie, Mocy Słowa Bożego, Ukrzyżowaniu starego człowieka, Dwa traktaty o miłości, O wspólnym życiu i O wzniosłości życia monastycznego. Największym jego dziełem jest traktat O Najświętszym Sakramencie Ołtarza oraz dzieło O zaletach wiary, które jest teologicznym przewodnikiem dotyczącym podstaw wiary.

Izaak ze Stella (+1167)

Mnich Citeaux i opat Etoile, który zostawił po sobie następujące pisma: Sermones de tempore et festo, Epistola de anima, Epitola de officio Missae ad Ioannem episcopum Pictaviensem, Commentarius in Ruth. Jego teologia życia duchowego znajduje się pod silnym wpływem platonizmu i augustianizmu. Życie monastyczne dla niego to przeżywanie dogmatów: stworzenia, zbawienia i tajemnicy Trójcy, które są przez mnicha kontemplowane.

Adam z Perseigne (+1221)

Jego traktat O miłości jest osobistym wyjaśnieniem cysterskiej duchowości. W swoich listach jawi się jako przewodnik duchowy dla nowicjuszy, w powołaniu monastycznym, drodze modlitwy i monastycznych ćwiczeniach. Jego kazania kładą mocny nacisk na uwielbienie dla Matki Bożej.

Gilbert z Hoyland (+1172)

Uczeń Aelreda i opat klasztoru Swineshead (Anglia). Głównym tematem jego teologii jest poszukiwanie Boga przez duszę, która jest oblubienicą Chrystusa. Do jego dzieł zaliczamy: Traktaty, Kazania, Listy oraz Komentarz do Pieśni nad Pieśniami, który dopełniał komentarza św. Bernarda.